Langs een skipad naar Virisen
Omdat ik de steile afdaling die volgt langs de lapplandsleden niet zie zitten kies ik voor een alternatief langs een verbindingsweg over een pad dat niet blijkt aangepast te zijn voor de zomer. Met de regen die bij tijden met bakken uit de hemel valt blijkt dit allemaal rapper gezegd dan gedaan. Het is niet eenvoudig een weg te vinden door de marsh velden en het struikgewas dat tot op schouderhoogte komt. Als je even stilstaat zijn de midges daar om je eraan te herinneren dat het toch maar beter is door te stappen.
 |
| mash |
Maar na regen komt een regenboog en heb ik nog prachtig zicht op her Virisen meer. In het dorp Virisen loopt geen levende ziel rond en de verhuur hutjes blijken een vervallen bedoening te zijn. Maar de tent geraakt toch opgezet en ik ben vermoeid genoeg om hoe dan ook in slaap te vallen. Het zijn deze dagen die als een zoete herinnering blijven hangen, we hebben het overleefd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten