Granssjö

Het was beloofd zon en regen, en de goden hebben woord gehouden. In de voormiddag is het heerlijk zonnig als ik een wilde rivier oversteek 

 In Vardofjäll is voor het eerst spraken van menselijke bewoning  Een boerderij die zich bezighoud met het verzamelen en scheiden van de rendieren 

Uit het niets verschijnt een aardeweg waarop het makkelijk lopen is maar al vlug weer verdwijnt  Er moet dus toch een manier zijn om via een weg deze brede bergkam te verlaten  Maar mijn pad gaat over een pas op 940 meter. Waar de regen ongenadig van zich laat horen zodat het zwaar wordt op de hoogvlakte die lang aansleept.

 Maar dan uit het niets een koude rendieren die al even snel in de mist opgaan. Je weet dat ze er zitten maar je krijgt ze niet te zien als je dat wil. Zoals het noorderlicht in de winter. Een troffee die het onvriendelijke onthaal op de kleine camping goed maakt.