Terugsporen

De  laatste stappen gezet is de tocht niet afgelopen. Per trein, ferry, auto 3000 km terug spoelen om te decomprimeren van het hoge noorden naar de voordeur waar de lessen getrokken worden.

Video Impressie van de nacht- en sneltrein

 

Going to the station ... suitcase on my back

 

We hebben onze standplaats geboekt in Abisko Ostra, het dorp dat twee km van het tourist station ligt, een hostel op 500 meter van het station zodat we eens voorbij het meer via een andere weg dan we zijn op gekomen kunnen afdalen. In Abisko Ostra ook de enige winkel met voedingswaren sinds Kiruna. 

De indrukwekkende IORE locomotief in Abisko op terugweg naar Kiruna voor een nieuwe lading erts.

Op de dag van vertrek hebben we nog tijd genoeg om over en weer naar het tourist station te wandelen door de sneeuw die nu eindelijk weer aan het aanvriezen is, en het er in het restaurant eens goed van te nemen. Als dessert nog een wandeling waar de Abiskojakka canyon zich in de Torneträsk stort.

Meditationsplats

 

Op zoek naar mogelijke schuilplaatsen op de stafkaart bij de voorbereiding van de tocht zag ik het staan af en toe: 'Meditationsplats' me afvragend wat het kon zijn. Vandaag wordt het me duidelijk het zijn merkstenen op de Dag Hammarskjöldsleden. Plaatsen waar je een uitzonderlijk blik wordt gegund op het absolute niets. Plekken ontdaan van de rommel des mensen die je niet anders dan bevangen kunnen. Het is hiervoor dat het te doen is in het hoge noorden. Al hebben de Meditationsplatsen er geen  alleenrecht op. Op de meest onvoorbereide momenten worden deze momenten je voor de voeten geworpen.

In de hut wordt je wel terug op aarde geworden behalve de sneeuwbui die nu is overgaan in regen lijdt de Kungsleden wel onder zijn succes. En dat blijkt niet enkel in de zomer zo, maar ook in het wintervenster. Het isolement die we onderweg ervaren wordt hier onderbroken door een volgepakte hut die ons naar hutten alla Kårsavaggestugan doet terug verlangen.

 

Nog een bijzondere ontmoeting hier. De E1 wandelweg van Sicilië naar de Noordkaap komt hier over de Nordkallottleden uit Noorwegen overgesprongen. Vanuit Abiskojaure gaat hij met de Kungsleden naar Abisko om daar verder noordwaards te trekken. Het is de route met wie ik op de Strada a Nord in Isola delle Correnti de start locatie deel.  Op onze tocht noordwaarts hebben we mekaar vaak ontmoet en een eindje vergezeld op het wandelpad.

Bevroren water wordt smeltend ijs.

We zakken terug af naar het SFT Abisko tourist hotel om de volgende dag de eerste etappe van de Kungsleden te volgen. De aanvang is al direct spectaculair langs de Abiskojakka canyon die overwegend bevroren is maar waar hier en daar het stromend water aan de oppervlakte doorbreekt. 

Ook deze trail is nog bereikbaar voor sneeuwscooters tot aan de Abiskojaure hut. Maar gezien de omstandigheden niet helemaal zonder hindernissen. De laatste dagen is de temperatuur zelfs s' nachts boven nul gebleven, en de afgebakende winterweg  op het Ábeskojávri meer ligt onder water, zodat wij en de scooters langs de boorden van het meer onze weg moeten zoeken en niet meer recht naar de hut kunnen stappen maar langs het zomerpad over de ijzeren brug moeten gaan om op bestemming te komen. Eén en ander heeft naar grote waarschijnlijkheid te maken met de oprukkende klimaat opwarming. Vroeger kwam dit fenomeen om de zoveel jaar ook wel eens voor, maar de laatste jaren is het meer regelmaat dan uitzonderingen. Als bij ons de gemiddelde temperatuurstijging naar de twee graden gaat, is de plaatselijke mensen verzekeren ons dat in het hogen noorden dit naar de vijf graden gaat. Gelukkig zijn er voor de volgende week terug vries temperaturen aangekondigd.

Kårsavaggestugan

 Onverwachte ontmoeting met een Altocumulus lenticularis in de Kårsavaggestugan

Ook een plan-b heeft zijn verrassingen in pet. We richten onze pijlen vandaag op de Kårsavaggestugan, een kleine hut aan de aanloop van een Gletsjer die zich opwerkt richting de Noorse grens. Het weer dat vandaag helder is levert ons mooie zichten op steeds wisselende wolkenformaties. In de richting van Abiskojaure waar we binnen twee dagen  zullen heentrekken rolt in de verte een enorme wolk over de bergflank van de Giron.

Maar de klap op de vuurpijl is de Altocumulus lenticularis die we vanuit de hut te zien krijgen en ons gedurende de avonduren gezelschap houdt.

ACSL-wolken ontwikkelen zich voortdurend en verdwijnen respectievelijk in de buurt van de golftop en onmiddellijk benedenwinds van de top. Dat is de reden waarom ze stationair lijken te blijven (vandaar de naam), ook al bewegen winden zich snel (soms zeer snel) door de hele wolk.

s'nachts worden we nog getracteert op het noorderlicht, wel niet in zijn volle glorie want de hoge bergwand in de richting van het natuurgeweld schermt het zicht af, zodat we ons moeten tevreden stellen met de hoogste regionen van het hemels vuurwerk.

De kleine hut heeft twee afzonderlijke kamers met ieder een kachel, tafel, kookplaats en plaats voor vier respectievelijk zes personen. Vandaag zijn we de enige gasten. De vriendelijke hut behoedster heeft haar eigen hut, er hangt een briefje om ons welkom te heten en te melden dat ze aan het skiën is in de bergen.s' avonds komt ze nog een gezellige babbel maken terwijl we genieten van de lenswolk.

Plannen bijstellen

 

Twee meer dagen in Kebnekaise te verblijven heeft weinig zin, je zit hier in een smalle vallei tussen hoge toppen die boven de 2000 meter gaan waar je maar enkel in de richting van de vallei kan trekken. En als we blijven wachten tot het overgewwid is halen we niet meer tijdig Abisko voor ons terugreis aan te vatten. Ondertussen is het ook flink aan het sneeuwen en de temperatuur blijft stijgen zodat de overtocht over het meer riskant wordt. Na heel wat over en weer contact tussen Kebnekaise Mountain station en Nikkaluokta Sarri kunnen we met dertien anderen met sleeën achter drie zware sneeuwscooters terug naar Nikkaluokta gebracht worden. De ervaren drivers weten ons over de wakken in het ijs tot Nikkaluokta te brengen. Aan hun lichaamstaal is te zien dat het ook voor hen avontuur is. Onderweg moeten de verhitte motoren met sneeuw gekoeld worden. Ondanks de trein die het wegens sneeuwlawines op de grens met Noorwegen laat afweten bereiken we met een bus Abisko, waar het weer gunstiger is en we onze plannen kunnen aanpassen voor de volgende dagen.

Vier trekvogels in de wind

 ... waarbij de wind een wijze raad ons in de oren fluistert

Ondertussen hebben we een pulka gehuurd om onze bagage efficiënter te kunnen vervoeren, die kunnen we in Abisko laten terugsturen naar Kebnekaise. Ons doel voor vandaag is de eerste van drie etappes die ons op de 1100 meter hoge Tjäktja bergpas moet brengen Drie dagen stormweer met windstoten tot 80 km/uur zijn voorspeld. En het is maar beter voorspellingen ernstig te nemen weten we.  De aanvankelijk voorspelde lage temperaturen worden bijgesteld naar waarden die soms boven het vriespunt gaan en de 90% kans op sneeuw wordt gemilderd. Ons bewust van de risico's gaan we toch op weg en de zon die af en toe tussen de wolken breekt doet ons twijfelen of het ondanks de hevige wind toch allemaal niet zo ernstig is. Toch blijven we aarzelen of het verstandiger is rechtsomkeer te maken, en als we overleggen met een terugkerend groep over het dilemma dat zich tussen onze oren heeft gevestigd besluiten we de terugweg aan te vatten. Terug in Kebnekaise Mountain station breekt het geweld goed los, waren we verder getrokken dan hadden we dubbel en dik van van geweten met nog twee dagen natuurgeweld in het vooruitzicht. De ervaring leert terugkeren is mentaal moeilijker dan verder sukkelen.

Kebnekaise langs de Dag Hammarskjöldsleden

 

De eerste stop ligt aan de Dag Hammarskjöldsleden een zijtak van de Kunsleden waar deze hedendaagse pelgrimsweg ten dele met samen valt. De Kebnekaise Fjällstation is een SFT hut die van de oorspronkelijke kleine hut met de tijd is uitgegroeid tot een luxe hut. Bij het Láddjujohka meer blijkt dat het gewicht in de rugzak met eten voor zes dagen niet haalbaar is zodat we vanop het meer meeliften met een sneeuwscooter en de geplande rustdag gebruiken om dit deel dan zonder bagage af te leggen vanuit de hut.

 

Never look down to test the ground before taking your next step; 

only he who keeps his eye fixed on the far horizon will find the right road.

Dag Hammarskjold

Never look down to test the ground before taking your next step; only he who keeps his eye fixed on the far horizon will find the right road. Share this Quote Dag Hammarskjold
Read more at https://www.brainyquote.com/authors/dag-hammarskjold-quotes