Op zoek naar mogelijke schuilplaatsen op de stafkaart bij de voorbereiding van de tocht zag ik het staan af en toe: 'Meditationsplats' me afvragend wat het kon zijn. Vandaag wordt het me duidelijk het zijn merkstenen op de Dag Hammarskjöldsleden. Plaatsen waar je een uitzonderlijk blik wordt gegund op het absolute niets. Plekken ontdaan van de rommel des mensen die je niet anders dan bevangen kunnen. Het is hiervoor dat het te doen is in het hoge noorden. Al hebben de Meditationsplatsen er geen alleenrecht op. Op de meest onvoorbereide momenten worden deze momenten je voor de voeten geworpen.
In de hut wordt je wel terug op aarde geworden behalve de sneeuwbui die nu is overgaan in regen lijdt de Kungsleden wel onder zijn succes. En dat blijkt niet enkel in de zomer zo, maar ook in het wintervenster. Het isolement die we onderweg ervaren wordt hier onderbroken door een volgepakte hut die ons naar hutten alla Kårsavaggestugan doet terug verlangen.
Nog een bijzondere ontmoeting hier. De E1 wandelweg van Sicilië naar de Noordkaap komt hier over de Nordkallottleden uit Noorwegen overgesprongen. Vanuit Abiskojaure gaat hij met de Kungsleden naar Abisko om daar verder noordwaards te trekken. Het is de route met wie ik op de Strada a Nord in Isola delle Correnti de start locatie deel. Op onze tocht noordwaarts hebben we mekaar vaak ontmoet en een eindje vergezeld op het wandelpad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten