Syter fjallstuga

 Door een prachtig gletsjerdall met bergen boven de 1700 meter, het dal ligt op 800n en stijgt naar 1000 meter, talloze rivieren met smeltwater moeten overgestoken worden. Af en toe nog een sneeuwplaat maar de bottinen kunnen aanblijven en de voeten blijven droog. Beneden wachten de mittges me op, ik mag voor de catering zorgen. 

Nooit meer slapen (2)

 

Rond middernacht wordt ik wakker. Het is klaarlicht. Hetgeen niet verwonderlijk is. Mijn gps geeft aan dat de zon opkomt om 1u30 maar zegt niets of ze ondergaat. Ik kijk op mijn horloge die geeft aan dat het half elf is, ze is ermee gestopt als er geen dag en nacht meer is heeft het ook geen zin om te zeggen hoe laat het is 

Kungsleden

 Verder nu naar het noorden zonder tent en 5kg lichter. 

Met de zon en een rugzak van 14 kg wordt het een wandeling in het park, in dit geval het Vindelfjallens natuurreservaat .

Exit Lapplandsleden

Het is mooi gewenst maar met 19 kg op mijn rug, een fototas van 2 kg en geen hut onderweg toch wat zwaar. Content dat ik dit heb kennen doen. Terug over het asfalt, een paradijs voor de fietser met de heilige Atoklimpen die waakt op de achtergrond maar mij een paar bleinen cadeau geven.

Suspense en mega deal

 

Heel de dag regen beloofd, ik wordt wakker rond 5 uur (het is hier nooit echt donker) maar geen getrokken van de regen op het tentzeil. Dus ik besluit de regen voor te zijn en vertrek om 7u. Maar van de regen heel de dag geen spoor tr bekken. In de plaats trekt de hemel helemaal open.

Aan een sneeuwplaat wordt het spannend steil omhoog en geen merkteken waar het verder moet. Ik leg de rugzak neer en die spikes aan en verken zo de weg die ik moet nemen. Terug de rugzak gehaald en met trillende benen naar boven. 

Ik besef dat dit niets voor mij is met in mijn achterhoofd de waarschuwing van de man uit Kiruna die ik gisteren zag dat het alleen maar erger wordt. Het dringt tot me door dat ik het roer zal moeten omgooien en terugkeren naar Hemevan.

Het besluit het plan te verlaten doet welwat zeer maar maakt me ook rustig door een last die van me afvalt, ik loop dan ook ontspannen verder, maar in de afdaling mioet ik over een riviertje waar de bottinen onvermijdelijk uit moeten. Gelukkig is de zon er terug  De laplandsleden planners zullen gedacht hebben we zullen hem nog eens goed liggen hebben den deserteur!

Nooit meer slapen

Nog geen meteorieten gezien en slapen is naar omstandigheden ok maar muggen en mitgets laten er geen twijfel over bestaan: we zijn in sami land. 

Onderweg kom ik een tegenligger tegen, een man van 59 uit Kiruna, het is de eenige mens die ik drie en een halve dag zal tegenkomen. Hij zegt dat het voor hem ook zwaar is en dat het alleen maar erger wordt met de sneeuw.  Het is een late winter geweest en het wandelseizoen is nog niet echt begonnen  

Het pad van de laplandsleden is nog niet gaan liggen zo staat het in de gids. Het pad is in 2o21 cgenaakt maar je moet dikwijls door ruig terrein van het ene naar het volgende merkteken lopen 

Wakos waer bis du bleven

 Ik wil je met alles helpen je moet het me gewoon zeggen verzekerde Wakos me gisteren Begint het nu bij het tweede meer dat ik passeer toch niet te stortregenen, ik doornat  maar geen Wakos te zien natuurlijk. Gelukkig is er  nog het universum. Als ik een meertje verder kom zie ik aan de overkant een pasgebouwde shelter. Ik kan het fatamorgana bereiken en er al wat schade herstellen. Op de kaart zie ik dat er 4 km verder ook nog iets moet zijn. Ik profiteer van een ogenblik dat het is gaan druppelen gebruik te maken maar 1 km voor dat ik de shelter bereik breekt er een nieuwe zondvloed uit. Moe maar tevreden bereik toch nog  de noodhut, instaleer de tent en drink een warm soepke met brodo uit Italië. 

Wakos

 Van Umea naar Hemavan is het 350km, een baan die Zweden doorsnijdt tor je bijna in Noorwegen bent. Een zes uur durende rit die begint in een liefelijk golvend landschap tussen talloze meren. Maar als we Hemavan naderen wordt het weer dreigend en dat doen de bergen met sneeuw op de flanken ook. Katje dat we morgen moeten vastpakken 

Als ik als eenige die het tot de terminus heeft gehaald uitstap komt de chauffeur naar me toe. 

Hij heet Wakos is van Pakistaanse origine maar woont al twaalf jaar in de diepestraat aan het Sintjans plein. Hij doet nu een tussenjob voor een paar maanden. Hij wil perse dat ik bij hem kom overnachten en avondeten, maar ik heb hier al geboekt en verlang naar een bed want dat zit er voor de volgende dagen niet in 

Magische vertragingen

 Bus trein vliegtuig trein, als ze allemaal vertraging hebben klopt het plaatje weer mooi.

Als ik op de vlieghaven in de nachttrein stap is het donker en mijn vijf collega's veroeren niet of liggen zich in slaap te sweipen. Als ik neer lig steekt de couchetier zijn hoofd binnen, ha ben jij het luc! Geen gedoe met q-er codes hier. Ik voel me in veilige handen hier en heb zelfs geen sweip meer nodig om de slaap te vatten. 

Uur nul nadert

 Nog één dag om de laatste lijntjes van de todo's af te werken. 

Het plan heeft een vaste vorm gekregen maar het is op het terrein dat beslist wordt welke weg er wordt in geslagen.

Dilema

Confort s'nachts of overdag?

De eerste dagen geen winkels, dus voor zeven dagen eten meenemen. Extra gewicht in de rugzak dat moet ergens van komen. Eén- of tweepersoons tentje? Dat wordt dus eenpersoons en dus  mijn luxe tweepersoons tent geruild voor een kleine één-persoons tent. Alvast meer dan 1 kg gewonnen.