Ätnikstugan

Ik ben nu op een 10 kilometer van de Noorse grens waar we nog verder tegenaan gaan. Daar ligt het Borgefjell nationaal park. Een moeilijk doordringbaar gebied waar ook geen paden doorlopen. De toppen bieden een prachtig decor.

Bij het  verlaten van de hut wordt ik 's morgens nog getrakteerd op een prachtige rivier, iets voor de rafters. 

Het pad is hier goed beloopbaar en de bottinen moeten dan ook maar een keer uit.

In de hut krijg ik nog gezelschap van een jonge vrouw die al 22 dagen onderweg is volgens de green ribbon beweging. Dat is trekken door Zweden niet volgens een vastgestelde route maar in regel zoveel mogelijk ol onverharde paden en steden te vermijden.