Als ik in niemandsland bij grenspaal No165b sta hoor ik een stem die zegt.
Luc manneke hou híer mee op, met een zware rugzak en een kwakkelende voet de bergen te bedwingen, dat is toch niets voor U. Ok voor het jong volk, maar gij op uwe leeftijd? Zoek eens andere wegen en manieren om ze te verschalken!
En ik bedenk.
Ja misschien hebt ge wel gelijk, er is een tijd voor alles en na tien jaar is het misschien wel welletjes geweest en is de grenspaal No165b het eindpunt van de strada a noord? Maar dan denk ik hoe moet het verder met mijn fernweh? Er is altijd wel een vervolg zoals het op de strada altijd geweest is.
Maar, twijfel ik even, is het niet Chris, die me dit alles heeft laten doen al die jaren die hier achter deze steenhoop zit? Maar hoe is ze hier dan gekomen? Ik had ze gisteren nog aan de telefoon ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten