Interludium Groningen

De ferry naar Emden vaart maar op vrijdag dus heb ik een dag tussen om wat te bekomen en een aantal zaken te regelen. Mijn broek heeft na een paar duizend kilometers niet meer de uitstraling die hij ooit had, dus naar Groningen voor een nieuwe. Ik loop ook rond met 400 gram nederlandse fiets kaarten waar ik morgen in Germanica ook niet veel meer aan zal hebben. Opsturen dus. Ik wist al dat het aanschaffen van een postzegel in Italië op de dag dat de pensioenen worden uitbetaald enkel kan als je er een dagje van maakt en dit zonder garantie op succes. En dat het opzenden en onvangen van pakjes daar als een avontuur moet beschouwd worden. Maar vandaag is het aan post.nl. Hun wit oranje wagentjes zie je op zondag ochtend ijverig de vlaamse kempen doorkruisen om pakjes bij de mensen te bezorgen maar een studie heeft uitgewezen dat het terugzenden van kaarten om de wandelaar van Antwerpen naar Oslo het leven te verlichten niet langer tot de kerntaken van de post.nl behoort. Gevolg zo verneem ik bij de vvv dat het postkantoor nu vervangen is door het postpunt in de jumbo supermarket. Als ik die gevonden heb vertelt de behulpzame postpuntbediende me dat ze kunnen verzenden maar wel geen omslagen verkopen in hun supermarket. Die kan ik wel enkele straten verder in de blokker aanschaffen . Als ik 20 min later met de envelope terug bij de jumbo aanbeland. Moet de envelope door een brievenbusmal. Dat lukt tot 2 maal toe maar toegegeven wel wat stroef. Envelopes met Vaseline had ik jammer genoeg niet gevonden dus probeer ik het nog even met het argument dat de bourgondische brievenbussen in Belgie breeder uitvallen dan hun nederlandse soortgenoten maar dit werkt niet, het wordt geen zending maar een pakket met zijn eigen tariefstelsel . Die busjes moeten toch ook wat onvangen hebben. Ondertussen is mijn nieuwe trekkers rock wel ingekort en heb ik een leuk stukje van Groningen gezien. Morgen is het weer stappen, tentje stappen. Het leven kan ook simple zijn.