Dag 31 Dorum-Neufeld

Ik weet wat me te wachten staat: het gaat regenen, geen buitje maar de hele dag door. Goed nieuws dus want ik heb al wat foto’s genomen maar niet in regenweer. Een oportuniteit dus! En de weergoden houden woord. Zes uur loop ik zonder halt te houden door de regen en ben doorweekt van boven tot onder. Een foto heb ik dus genomen maar ze is ikonisch genoeg om er nog voor lange tijd een verhaal aan te verbinden.
Het lag in de bedoeling te kamperen deze nacht maar in de toestand wear in ik me bevond niet echt verstandig. Op mijn GPS heb ik een adres van een pension staan waar ik mijn zinnen op zet. Als ik aanklop zegt een man die enkele woorden duits spreekt dat ik kan blijven maar meer weet hij niet en verwijst me naar een duitse dame die bevestigd dat het geen probleem kan zijn maar dat ze een sleutel moet zien te vinden van een kamer die niet benomen is. Dat lukt niet maar in een soort van ontspanningslokaal staat een sofa een tafel en een droogrek. Meer moet dat niet zijn. Het pension blijkt bewoond te zijn door mensen die achtien maanden geleden uit syrie gekomen zijn. Mijn Buren komen voorzichtig informeren met wie ze te doen hebben maar lang hebben ze niet nodig om gerust gesteld te zijn. Een kwartier later komen ze aandraven met een tafel, stoelen thee en koekjes en doen hun beklijvend verhaal.

Dag 30 Bremerhaven

In Been nog een oude kerk die teruggaat tot de twaalfde eeuw binnengegaan en dan met de veer de, Wezer overgestoken naar Bremerhaven  Het contrast kan niet grote zijn Buiten laat ik de regen maar koersen, morgen kan ik er weer lijfelijk van gaan genieten.

Dag 29 Burhaven

Met de voetveer de Jadesbusen over, dat is een van de grote gebieden waar de zee het land inkomt en waarvan de grens zee land tot 100 jaar terug voortdurend verschoof. De noordzee is een centraal thema in deze reis. Het boek 'zoals de noordzee ons vormde' dat ik vorig jaar cadeau kreeg van een vriend komt steeds weer in mijn gedachten. De suggestie die ik van mijn ws gastheer  Harald kreeg om langs de kust het schiereiland te volgen komt me goed van pas. Als ik op het einde van de dag wil afsnijden loopt het fout. De 5km worden er 11 met Stevige regen die doorgaat als ik mijn tent moet rechtzetten

Dag 28 Wilhelmshaven

Gegen den wind. Maar dat valt vandaag best mee.
Ik wordt welkom geheten bij Harald en Angelica, niet enkel een warm shower maar ook een warm onthaal. Morgen nog eens een voetveer en dan naar Bremerhaven

Dag 27 Reepsholt bij Friedeborg

Het is hier iedere avond weer thuiskomen,  de tafel staat wel niet altijd gedekt.

Tussendoortje naar het eland langeoog

Dag 26 Aurich

a

Dag 25 Bedekaspel, oost Friesland

Onderweg met de boot over de doolaard naar oost Friesland een leuk ontmoeting met een duitser die met de fiets Onderweg is van Portugal naar de noordkaap. Ik vermoed dat hij er voor mij zal aankomen. Verder op de boot zeehondje gespot dat Braff naast ons de zelfs righting uit ging.

Emden stond ook op mijn lijstje van plaatsen waar ik langs wilde komen. Deze stad ontving een aanzienlijke groep vluchtingen uit Antwerpen bij de val van de stad in 1572. Over dit onderwerp is er net een evebement in de stad. Maar zelfs de trage reiziger kan het niet opbrengen dan een korte tijd stil te staan. Ik kom wel in de grote kerk van Emden die ommen de ruines van de Plat gebombadeerde oorspronkelijke kerk gebouwd is en waar nu de Johannes a Lasco bibliotheek gehuisvest is

Nederland revised

Het stuk Nederland zit er dus op.
Een paar bedenkingen achteraf. Vooral veel vogeltjes en mooie planten het hele traject door van Reusel tot Delfzijl overnachten geen probleem in een omtrek van 3km altijd wel een camping, een maal niet en dan was bivakeren met koffie en boterham bij de Buren geen probleem. Vriendenopdefiets was een ontdekking. Geen probleem om adressen te vinden als ik er een nodig had en aldaar boeiende en hartelijke gesprekken die me zullen bijblijven. Veel bospaden of landwegen en anders vooral fietspaden die er overal liggen. Het was me een genoegen.

Interludium Groningen

De ferry naar Emden vaart maar op vrijdag dus heb ik een dag tussen om wat te bekomen en een aantal zaken te regelen. Mijn broek heeft na een paar duizend kilometers niet meer de uitstraling die hij ooit had, dus naar Groningen voor een nieuwe. Ik loop ook rond met 400 gram nederlandse fiets kaarten waar ik morgen in Germanica ook niet veel meer aan zal hebben. Opsturen dus. Ik wist al dat het aanschaffen van een postzegel in Italië op de dag dat de pensioenen worden uitbetaald enkel kan als je er een dagje van maakt en dit zonder garantie op succes. En dat het opzenden en onvangen van pakjes daar als een avontuur moet beschouwd worden. Maar vandaag is het aan post.nl. Hun wit oranje wagentjes zie je op zondag ochtend ijverig de vlaamse kempen doorkruisen om pakjes bij de mensen te bezorgen maar een studie heeft uitgewezen dat het terugzenden van kaarten om de wandelaar van Antwerpen naar Oslo het leven te verlichten niet langer tot de kerntaken van de post.nl behoort. Gevolg zo verneem ik bij de vvv dat het postkantoor nu vervangen is door het postpunt in de jumbo supermarket. Als ik die gevonden heb vertelt de behulpzame postpuntbediende me dat ze kunnen verzenden maar wel geen omslagen verkopen in hun supermarket. Die kan ik wel enkele straten verder in de blokker aanschaffen . Als ik 20 min later met de envelope terug bij de jumbo aanbeland. Moet de envelope door een brievenbusmal. Dat lukt tot 2 maal toe maar toegegeven wel wat stroef. Envelopes met Vaseline had ik jammer genoeg niet gevonden dus probeer ik het nog even met het argument dat de bourgondische brievenbussen in Belgie breeder uitvallen dan hun nederlandse soortgenoten maar dit werkt niet, het wordt geen zending maar een pakket met zijn eigen tariefstelsel . Die busjes moeten toch ook wat onvangen hebben. Ondertussen is mijn nieuwe trekkers rock wel ingekort en heb ik een leuk stukje van Groningen gezien. Morgen is het weer stappen, tentje stappen. Het leven kan ook simple zijn.

Dag 24 Delfzijl

Na 24 dagen de grens van Nederland bereikt.
De laatste dag was het wel kilometers lopen. Met het landschap van Drente en Groningen dat een goede eeuw geleden opnieuw ingedeeld werd om plaats te maken voor landbouw activiteiten  zijn er grote velden gekomen en heb je weinig Paden waar je een slingerende weg kan volgen. Misschien met goede kaart moet het wel lukken om het banenlopen te vermijden Hier komen we nog wel eens terug. Mooi zijn wel de 12de en 13de eeuw kerkjes in het land van abt Emo  Zo kwam ik langs Hellum en Opwierde, uitstekende plaatsje om te rusten.

Dag 23 Froombosch

Dag 22 Gieten

Dag 21 Schoonloo

Dag 20 Noord Sleen

Dag 19 Coevorden

Dag 18 Rheeze

Dag 17 Ommen

Dag 16 Dalfsen

Dag 15 Herxen

Dag 14 Horsthoek

Dag 13 Hoog soeren

Hetgeen ik gisteren niet te zien kreeg kan ik vandaag wel genieten ik kom door een paar prachtige heide gebied  Nabij Asse steel je de autostrade over die ze in een gesloten van 20m diep door de Veluwe loodsen. Vlak daarachter ligt een kerkhof met zwerfkeien als zerk. De directie is formerly hier geen knutselwerkjes of plastieke bloempotjes al worden de regels blijkbaar niet al te nauw genomen.  

Mijn zus loopt ook met me mee al heeft ze zelf een mooi stekje in Normandie waar je als je op je tippen staat de Mont Sint Michel ziet liggen.  Ze loopt een halve meter rechts achter me zodat ze mijn gedachten kan horen en er haar mening over geven en dat komt me goed uit want die is altijd zoals ik het zelf niet bekeken had. 

Dag 12 Hoenderlo

Vandaag ga ik voor het nationaal park de Veluwe iets waar ik al lang naar uitkijk. De regen die zich overvloedig doet gelden houd me niet tegen dat doet een gesloten poort wel. Straf voor de kerels die denken dat het zonder gidsje ook wel lukt is 5km langs de baan met achter de draad dat mooie Park. als ik bij de hoofdingang kom houd de regen het voor bekeken en ontzeggen de wachters me de toegang niet in mijn natte trekkingskleren tot het schitterende museum van kroller-muller. 

Dag 11 De Gimpkel bij Ede

Vandaag wordt de oude Rijn overgestoken. De grens tussen de betuwe en de volume. Van de betuwe herinner ik me vooral de blikken van 3kg met 80% suiker en 20% betuwe waar we in onze jeugd als de kust veilig was met de soeplepel tegenaan gingen De Rijn is hier ook de limes tot waar de Romeinen het bracken en zich verdedigde tegen het volkske aan de andere kant. Rome hoe ver was dat? 2000km een virrueel geval? Misschien toch niet. Een Dagmars van die kerels was 30km. 30 ook de duur van 1 generatie. En ze kwamen hier 2000 jaar geleden aan, dus Rome ligt even ver als het generaties geleden is dat ze hier de boel kwamen organizeren. 

Dag 10 Aalst Den ouden dam

No guru no method no teacher (Van M.) Ik heb nog nooit zo weinig voorbereid, mijn rugzak is inmiddels routine gevonden. Voor de weg heb ik een paar falk fietskaarten mee en mijn GPS met land en bospaden s'avonds blijft het op de kaart aangeven kampeerterein een Morris te zijn. Een fietser die passeerd wijst me naar de natuur camping den oude dijk. Een heerlijk onderkomen waar het plaatselijk geproduceerde appelsap me beter smart dan de beste wijn. Het wonder heeft weer plaatsgehad.