Tijd het plan te stabiliseren.

Maanden zijn voorbijgegaan om van het oorspronkelijk idee tot een route plan te komen dat zo goed als vast ligt maar nog altijd aanlokkelijk blijft om te wijzigen. Bijvoorbeeld naar aanleiding van de ontdekking van een boeiende plaats niet ver van de uitgestippelde weg, een tip van een collega of van weer eens een laat-avond sessie ‘turen op de kaart & door-zoomen in Google earth’. Zo heb ik enkele dagen geleden het traject door de Po vlakte helemaal omgegooid en ook de passage in de voor alpen ten noorden van Bergamo heb ik herbekeken. Ondertussen worden er afspraken gemaakt met vrienden die aanbieden een stukje mee te stappen. Iets dat graag aanvaard wordt, volk ontvangen in die mooie tuin die West Europa heet, moet kunnen! Maar hiervoor moet verlof worden genomen, bereikbaarheid afgetoetst en de manier bekeken worden hoe je kompaan terug thuis geraakt. Dit alles met een plan gebouwd op de nodige veronderstellingen, af en toe kaart materiaal uit de jaren stillekes en voor een aantal etappes niet getoetst aan de realiteit. Bovendien stelt zich de vraag of de fysieke vereiste die mijn droomplan vergen er niet over zijn voor een niet atletische 58 plusser. Maar No risk – No fun … we hebben het toch op een hoopje gegooid: Way-points, hoogtes en laagtes, dag afstanden, slaap mogelijkheden, openbaar vervoer, buffer dagen, en ga maar door. Uiteindelijk heb ik dan ook iets op papier gekregen, realistisch? Dat kan ik hopelijk binnen enkele maanden vertellen. Eenmaal er concrete afspraken met derden worden gemaakt zal ik me moeten beheersen en de grote lijnen laten voor wat ze zijn. Gewijzigd wordt er toch … Voor wie al eens in het hoog gebergte vertoefd heeft weet wat er bedoeld wordt met de boutade: Het is de berg die beslist.
Klik hier voor de dag planning van de etappes Rome - Antwerpen.