s Morgens neem ik afscheid van de gastvrije Duitsers die al 30 jaar de Agro tourismo uitbaten op een plek met uitzonderlijk mooie vergezichten van de met sneeuw bedekte Sibilini tot de Monte Amiato in Toscane die de volgende dagen immer aanwezig zal zijn. Goodbye dal van Spoleto! Een bijzondere dag want mijn 4de kleinkind ziet het licht! Moeder en kind zijn nooit ver weg uit mijn gedachten. Ik doop dan ook het padje waar ik loop om tot de strada di Cissa. Zoals gedacht is de afstand tot Tuoro te ver om in een dag te maken. Afstanden zijn moeilijk te voorspellen omdat het steeds weer bergop en bergaf gaat. Een eindje na Monte Regione waar het Lago Transimeno al te zien is, vind ik een plaatsje om mijn tent op te slaan, te midden van de everzwijn padjes en de kuilen waar ze hun truffels in vinden. 's nachts bedenk ik dat de zwijntjes die truffels kunnen ruiken misschien ook het zakje met croissants kunnen ontdekken dat buiten de tent ligt, ik leg ze dus toch maar binnen ter verzekering van een rustige nacht.
De langzame weg Rome - Antwerpen Lente en Zomer 2012. Over de kam van de Apennijnen, de Po vlakte over de Alpen door het zwarte woud terug naar huis. In 2014 wordt er van de provincie Syracuse in Italië naar Rome gestapt en 2017 wordt de reis uit Antwerpen naar het noorden verder gezet om in 2024 bij de poolcirkel aan te komen.
29 april 2012
Dag 13 Montbagnolo naar Monte Regione
s Morgens neem ik afscheid van de gastvrije Duitsers die al 30 jaar de Agro tourismo uitbaten op een plek met uitzonderlijk mooie vergezichten van de met sneeuw bedekte Sibilini tot de Monte Amiato in Toscane die de volgende dagen immer aanwezig zal zijn. Goodbye dal van Spoleto! Een bijzondere dag want mijn 4de kleinkind ziet het licht! Moeder en kind zijn nooit ver weg uit mijn gedachten. Ik doop dan ook het padje waar ik loop om tot de strada di Cissa. Zoals gedacht is de afstand tot Tuoro te ver om in een dag te maken. Afstanden zijn moeilijk te voorspellen omdat het steeds weer bergop en bergaf gaat. Een eindje na Monte Regione waar het Lago Transimeno al te zien is, vind ik een plaatsje om mijn tent op te slaan, te midden van de everzwijn padjes en de kuilen waar ze hun truffels in vinden. 's nachts bedenk ik dat de zwijntjes die truffels kunnen ruiken misschien ook het zakje met croissants kunnen ontdekken dat buiten de tent ligt, ik leg ze dus toch maar binnen ter verzekering van een rustige nacht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten