Warm lopen in koude dagen.

Afgelopen weken heb ik op Italiaans terrein gelegenheid gehad nog wat op temperatuur te komen in afwachting van het eigenlijke vertrek half april. Eerste met de zesde editie van de Tosca-Umbria winterwandeling. Ditmaal op het menu Volterra, Tuoro-Cortona en Badia Prataglia in de Parco Nazionale delle Foreste Casentinesi. Met 32km, 1200 stijgmeters en het nodige zoekwerk op het traject Tuoro – Cortona een ideale proeftuin als voorbereiding. Ondertussen heb ik besloten het geplande traject Assisi – Bocca Serriola – Chuisi della Verna te vervangen door een eigen traject Assisi – Passignano en de GR50 tussen Passignano en La Verna. Bij de deelnemers Nepal-tocht broeder Mark, die aan een België - Assisi initiatief bezig is in 3 etappes, ondertussen zit hij al over de Po rivier nabij de Passo della Cisa. De laatste etappe die hij voor dit jaar nog in petto heeft, loopt in grote mate gelijk met de mijne tot in La Verna. Een traject dat de GEA en GR ‘00’ volgt. De vele nuttige tips van Mark zijn in dank aanvaard.

Een week na het winter-wandel evenement, krijg ik van zoon Johan het bericht dat er een halve meter sneeuw licht in de heuvels bij het Lago Transimeno, meer is er niet nodig om mijn rugzak vast te grabbelen en dankzij een Ryanair ticket naar Pisa kan ik zelf enkele dagen later door de sneeuw ploeteren. Het landschap is wondermooi, de wind striemend en het geheel geeft een' nooit gezien' gevoel. Volgens de lokale berichtgeving is het 26 jaar geleden dat deze toestanden zich in deze regio voordeden. Het geeft mij de gelegenheid nog wat ervaring met mijn kleding in barre toestanden op te doen. Ik verwacht me aan een confrontatie met de natuurelementen op het traject in de Apennijnen waar het pad tussen de 1500m en 2000m loopt in de maand mei, en de doorsteek op de Safien-pass (2400m) begin juni in Zwitserland. … We zien wel!
Foto's van het winter landschap aan het Lago Transimeno


Obstakels die het welslagen in de weg kunnen staan kunnen van verschillende kanten komen. Zo een probleem met mijn schouder die roet in het eten had kunnen gooien. Gelukkig kan een ferme spuit en mogelijk nog een tweede in maart een heelkundig ingrijpen nog even uitstellen tot na de tocht. Hopen dat het werkt. … We zien wel!