Balans

Balans in Aalborg, DK

Het terrein in het noordelijk traject dat ik van Antwerpen tot Kvam aflegde was gemakkelijker dan dat in Zuid Italië of dat van Rome naar Antwerpen (tot hier toe toch want meer noordelijk beloofd het pittiger te worden). En toch heb ik er na 800 km halfweg tossen Oslo en Trondheim rechtsomkeer  moeten maken. Na een onschuldig wondje dat de verkeerde kant uitging in Denemarken, kwamen de blaren opzetten langs de Vestfold vegen zodat het op een pelgrimstocht met erwten in de schoenen begon te lijken en dan tijdens de gudbrandsdal vegen tendinitis op de spieren die nu drie weken later nog nazindert.
Als het niet het terrein was, aan wat lag dat dan? Aan ht gewicht van de rugzak? Met 18-19kg was die niet zwaarder dan in wat vooraf ging. Aan het ritme? De eerste keer dat ik de route met vrienden liep, leuk gezelschap maar Mark en Marleen zijn misschien toch een beetje te straf voor mij. Maar als ik de GPS statistieken bekijk zijn de snelheden in beweging (3,8-4,5) niet anders dan voorheen ook niet de afgelegde afstanden per dag. Enkel de tijden 'niet in beweging' zijn nu  veel korter, omdat je alleen gemakkelijk halt houdt om iets te bekijken of te fotograferen. Mogelijk is het erg warme weer 30-35° of de lange stroken op verharde wegen op Mors in Denemarken en in Noorwegen de oorzaak.Blijft nog het 'manneke' dat ouder wordt, een reden die ik al dan niet bewust onder de mat duw.
Een raadsel dus, maar niet om bij de pakken te blijven zitten, die worden al klaargezet om volgend jaar door te lopen. Maar toch proberen wat parameters te wijzigen voor ik terug vertrek: gewicht van de rugzak naar beneden halen (niet eenvoudig in mijn geval), voor het vertrek een aantal weken inlopen zodat mijn voeten aan de bottines en de ondergrond gewend zijn, en een ruimere planning. Zien wat het geeft ... .