Door de mesh (swamp)
![]() |
Mesh |
De langzame weg Rome - Antwerpen Lente en Zomer 2012. Over de kam van de Apennijnen, de Po vlakte over de Alpen door het zwarte woud terug naar huis. In 2014 wordt er van de provincie Syracuse in Italië naar Rome gestapt en 2017 wordt de reis uit Antwerpen naar het noorden verder gezet om in 2024 bij de poolcirkel aan te komen.
De 17 kilogram in mijn rugzak blijken niet haalbaar voor wat me nog te wachten staat. Daarom besluit ik het roer om te gooien en mijn auto op te pikken in Duved en verder te gaan met dagetappes, waarbij ik telkens een halve etappe heen en weer afleg. De etappes langs de weg laat ik voor wat ze zijn. Ik heb geluk want twee maal per week rijdt er een bus van Kallsedet naar Jarpen en dat is net vandaag.
In het touristisch stadje Åre op het Olafspad stop ik nog even om het mooie kerkje te bezoeken.
En in Olden doe ik me eerste halve etappe richting Johansholmen, onderweg vind ik een prachtig vissers-kampeerplaatsje aan de Yttre Oldsjön meer.
Yttre Oldsjön meer |
Het plan was in twee dagen het Skackerfjallen massief over te steken maar het gure weer en de talrijke sneeuwvelden op de flanken doen me besluiten rond de berg te lopen naar een camping waar de wegen weer samenkomen. Zo doen de Gröna Bandet mannen en vrouwen het ook. Het loopt goed tot de Anjehem dam powerplant waar ik onder het portaal van de controlepost kan schuilen en op adem komen. Maar als ik terug op weg ga loopt het voor geen meter, mijn rugzak trekt me scheef en hem een paar keer herschikken helpt niet, zodat de laatste kilometers een ware kruisweg worden. Gelukkig is er een kamer op de camping waar je als Gröna Bandet loper in de watten wordt gelegd.
Kogelslinger kampioen uit het jaar stillekes maar in Jämtland zijn ze hem nog niet vergeten. Gaat het hier over Mattias Jonsson- Engnestam-Lindner? Die met een uitgeholde kogel zich wist te nestelen in de top 5 van de wereld ranglijst.Onderweg wordt ik wel getroost door een overvliegende ruigpoot buizerd en een eland dat me aan staart voor hij de bossen induikt zonder me een foto te gunnen.
De weg loopt verder langs de meren die in elkaar overlopen en alsmaar uitgestrekte worden. De Anjan fallstation uit 1937 is het eenige onderkomen in weide omtrek en een vaste stopplaats voor mensen die de Gröna Bandet lopen. De green ribbon is een weg zonder strikte route die het gehele ruige berglandschap langs de Noorse grens aan doorkruist tot het drie landen punt met Finland en Zweden in het uiterste noorden van Zweden. Deze plaats ben ik ook voorbij gekomen met de fiets in 2024 maar nu overnacht ik er.
Anjan fjallstation |
Met de regen die zijn best doet neem ik een halve dag rust tot die is uitgeraasd. Dan vertrek ik terug en na een eindje wordt de Noors Zweedse grens weer overgestoken waar een lange weg met nagenoeg geen bewoning langs een resem van meren, groot en klein. Als het avond wordt vind ik een klein schiereiland om mijn tentje te zetten en een boothuis om mijn pakken droog de nacht door te krijgen.
Een vriendelijke Fin voert me naar de plek waar de wandelweg begint en waar ik twee jaar geleden aangekomen ben.
Terug de grens over langs her ondertussen vertrouwde Carl Jozefs pad. Daar begint de uitdaging langs de E1, die blijkt pittiger dan verwacht. Bij het overspringen van een riviertje breekt de tak die ik vastgrijp en beland ik met rugzak en al in het snelstromend water. Met alle kracht in mijn armen kan ik me vastklemmend aan een denneboompje uit het water trekken.
Mijn pet is vertrokken naar de Baltische zee en mijn fototoestel het noorden kwijt maar ik kom er heelhuids uit. |
Als ik erg vermoeid bij de Bellingastuga aanbeland blijkt dat ik de sleutel van de hut in de auto heb achtergelaten samen met de brander van mijn vuurtje. Gelukkig is er het ruime voorportaal waar ik mijn tentje kan opstellen zodat de muggen me niet animeren in de nacht.
De Waddenzee voorbij geen gps signaal en wifi behoort ook al tot het verleden. En de volvoboot die zacht over de kalme zee glijdt. De ideale toestand om van de eene wereld naar de andere te overkassen om morgen vroeg in Brevik aan de lange autorit naar het noorden te beginnen. Of gaat de passage door het Kattegat deze nacht toch voor wat deining zorgen?
Het ritueel van vertrekken wordt weer opgevoerd.
Pakkingslijst aangescherpt met de wisselende uitdagingen van iedere reis.
Tentjes opgezet om verrassingen in het veld voor te zijn. Weet nog niet of ik voor 1 of 2 persoonstent zal gaan.
Boekingen gemaakt voor de heenreis en
Probabilmente dev'essere strada
La vita lavorata
Per il tempo ed il denaro
E la casa costruita
Come un ponte su una cascata
Come un ponte su una cascata
E quel che vedi dai finestrini
Di questa macchina usata
E' difficile capire cos'è
Ma dev'essere strada
E se quindi dev'eesere strada
Ci deve stare chi ci cammina
E chilometri di passeggiata
Le poche case sulla collina
E dev'esserci acqua che piove
Ci dev'essere acqua che piove
Per il fiume che porta al mare
In fondo a questa vallata
E da qui non si vede granché
Ma dev'essere strada
Francesco De Gregori