Dag 72 donderdag 28 juni 2012

Ik ben wat op mijn hoede voor de lengte van de tocht, want mijn voeten laten weer van zich horen. Daarom neem ik GR431 in plaats van 432, die door de vallei gaat. Dit is een mooie zandweg naast een riviertje. Deze komt uit op de vallei Steinbach, die ik volg tot Struzelbronn, waar ik kampeer. In deze vallei zijn er een vijftal kastelen, nu eerder ruinnes, die in en op de rode rotsen zijn gebouwd. Vooral dat van Froesbourg ziet er heel mysterieus uit. De ideale plek om met Halloween te komen overnachten.

Piepklein kikkertje, onze paden kruisen zich.

Dag 71 woensdag 27 juni 2012

Ik heb geslapen in Betschdorf, in een chambre d’hotes op een boerderij. Even buiten Betschdorf gaat het omhoog en heb ik terug zicht op de Rijn vallei en de Noordelijke Vogezen. Dit wordt mijn gebied voor de volgende dagen. Onderweg kom ik dorpjes met mooi vakwerk uit de 18de eeuw tegen. Mijn bestemming is een refugié op de top van een heuvel , met uitzicht op de bergen die we de laatste dagen gedaan hebben. Op een oriëntatietafel staat een pijl in de richting van Rome met daarbij 875 kilometer. Ik heb er iets dan 1600 afgelegd, maar ik ben dan ook geen vogel.

Dag 70 dinsdag 26 juni 2012

Vandaag gaat mijn tocht door een groot bos en dan door het woud van Haguenau, richting Vogezen. Het bos oogt idyllisch, maar al snel moet ik vluchten voor de vele insecten die op me afkomen. De weg door de akkers waar ik in beland valt best mee. En dan het woud … aan de rand hangt een uurregeling van de militaire schietoefeningen … Nu dus! Een man zegt dat het wel zou gaan, maar eens in het bos, zijn er aanhoudende schoten. Ik ben blij als ik een verkeersweg kruis waar er geen bordjes meer hangen en het geknal verstomt. Even later spot ik zelfs hertjes, zodat ik in schoonheid kan eindigen.

Dag 69 maandag 25 juni 2012

Geen gemarkeerd pad meer, dus ik moet vertrouwen op mijn GPS. Mijn GPS leidt me langs kleine padjes naar de Rijn. Het planwerk van de voorbije maanden heeft zijn nut gehad! Het weerzien van de Rijn is, als dat van een oude bekende. Ik besluit vandaag nog naar Frankrijk te gaan. Met een kleine veerboot ga ik naar de overkant. In het dorp, Drusenheim vind ik een hotelletje.

Dag 68 zondag 24 juni 2012

Laatste dag in het Zwarte woud, maar niet de minste! We blijven op de hoogvlakte tussen de 900 en 1100 meter. De panorama’s zijn nog indrukwekkender dan die van de dagen voordien. De vele dode bomen tussen de levende aan de Wildsee, geven een bijzonder uitzicht aan deze plaats. Enig minpunt is de nabijheid van de hohestrasse. Op een zonnige zondag als deze wordt hij bezocht door veel motorrijders. Aan de Nummelsee neem ik afscheid van Chris en Lauranne. Ik loop nog even door naar Sand.

Dag 67 zaterdag 23 juni 2012

We klimmen van 700 meter naar 1000 meter. De weg blijft omhoog en omlaag schommelen. Onderweg komen we mooie vergezichten op de omringende bergketens en leuke onbemande hutten om te overnachten tegen. We worden getrakteerd op een demonstratie van parapante. Deze mag er wezen! Lauranne ontsnapt ter nauwernood aan een slangetje maar haar koelbloedigheid kan haar redden :o) Na wat zoeken vinden we een hotelletje in Kniebis.

Dag 66 vrijdag 22 juni 2012

Deze dag is niet voor ‘doetjes’ gelukkig zijn Chris en Lauranne dat niet. Na wat rotspartijtjes dalen we af naar de vallei die het Noordelijke Zwarte woud scheidt van het Zuidelijke Zwarte woud. Daarna gaat het met een steil pad, in de brandende middagzon terug de hoogte in. Vervolgens lopen we verder over een lam naar Harkhof. Dit is een gasthuis boerderij waar we een mooi avond zicht op de Vogezen hebben.

Dag 65 donderdag 21 juni 2012

De laatste maand van de tocht is aangebroken. 20 juli hoop ik in Antwerpen te zijn. Mijn schoonbroer Chris en nichtje Lauranne komen enkele dagen mee stappen. Ik wil dus zeker niet te laat komen in Schöne Aussicht. Dit is mijn bestemming voor vandaag. Zelfs met nog een ommetje langs de grootste koekoeksklok ter wereld ben ik tijdig op de afspraak.

Dag 64 woensdag 20 juni 2012

De paar dagen rustig aan, hebben goed gedaan. Ondanks de beloofde regen, die er ook komt, valt het best mee. De weg loopt over een kam die het water van de Rijn en de Donau scheidt. Om in de jeugdherberg van Triberg te kunnen overnachten, verlaat ik voor even de Westweg.

Dag 63 dinsdag 19 juni 2012

Uitzonderlijk laat vertrek ik om 9u30. Maar de etappes zijn minder lang dan ik gewoon ben, dus geen probleem. Ik volg nauwgezet de Westweg en kom regelmatig tegenliggers, bepakt met rugzak tegen. Wat een verschil met de voorbije weken. Zelfs in het pension Schweizerhof, waar ik halt houd, ben ik niet langer de enige gast. Er wordt vandaag toevallig veel Vlaams gesproken.

Dag 62 maandag 18 juni 2012

De bijna 1500m hoge Feldberg heeft de hoogste top van het Zwarte woud. Deze ga ik niet op. Wel ga ik langs een uitzichtpunt op 1300m. Na de ochtendregen is het opengetrokken, zodat ik een mooi zicht heb op Titsee, mijn bestemming voor vandaag. Om de Alpen te kunnen zien is het helaas niet helder genoeg. Dan volgt een afdaling naar Titsee, een druk bezochte badplaats in het Zwarte woud. Ik ben nu op de 100 jaar oude Westweg door het Zwarte woud, die ik de volgende dagen zal volgen. De xxx op het einde van het bericht zijn voor mij (Liesbeth) denk ik ;o)

Dag 61 zondag 17 juni 2012

Een mooi wandelpad loopt langs het meer met nogal wat wandelaars die er een zondagse tocht van maken. Het is er het weer voor. Om wat te bekomen van de Alpen doe ik het enkele dagen wat rustiger aan. Zo kom ik kort na de middag aan in het skioord Feldberg. Daar ben ik de enigste gast in de immense jeugdherberg. Uitgehongerd kan een avondmaal of een glas melk er niet af: Tegen de regels! De volgende ochtend een copieus ontbijt, ze hebben alles uit de kast gehaald voor hun enige gast.

Jeugdherberg Feldberg

Dag 60 zaterdag 16 juni 2012

Ik moet me wat oppeppen voor de klus van vandaag. Eens op weg blijken er wat foutjes in mijn routeplan te zitten met wat omwegen tot gevolg. 400m boven het niveau van de Rijn word ik beloond met een prachtig panorama op de Alpen. Als ik na 39 km aankombij het meer Schluchsee , blijkt de jeugdherberg zich op 200m in plaats van de verwachte 2.5 kilometer. Daar ontfermt het vriendelijke jeugdherbergteam zich over de vermoeide wandelaar. P.S. de berichten worden nu niet meer door Eva online gezet, maar door Liesbeth.

Voetbadje

Dag 59 15 Juni 2012

Slapen op stro in boerderij

Na een aantal dagen meer dan 30km gestapt te hebben ben ik opgelucht vandaag een korte trip van 20km in de zon op het programma te hebben staan. Het verblijf bij de boer wordt afgerond met een heerlijk ontbijt. Een aangename en budget vriendelijke formule is dat Slafe im Stroh! De weg loopt heel de dag langs de Rein op een mooi en afwisselend pad. Het is vreemd dat water zo rustig te zien verder stromen, dat een paar dagen geleden zo wild te keer ging in de berg rivieren. Bij Koblenz steek ik de Rein over en ben ik in Duitsland, waar morgen een nieuw verhaal begint. Het verder verloop heb ik nu vastgelegd om overnachtingplaatsen te kunnen boeken omdat ik de laatste maand enkele malen gezelschap krijg. Ik voeg een dag tussen in Trier zodat ik wat tijd met Chris heb in deze stad. De aankomst in Antwerpen wordt dan 20 Jul.

Dag 58 - 14 juni 2012

Gastheer Guido helpt me nog om de stad uit te geraken en dan volg ik over een mooi pad de rivier Toss tot die in de Rhein uitmondt. Die volg ik nog een heel eind met aan de overkant Duitsland. Ik beland in het mooie dorp Kaiserstulh waar ik in het stro kan slapen op een boerderij.

Hohentengen

Dag 57 - 13 juni 2012

's Morgens om 5u uit de veren om de vespers in het klooster bij te wonen. Het heeft een gunstig effect op het verdere verloop want als ik vertrek houdt het op met regenen. Maar tegen de middag zijn de vespers uitgewerkt en krijg ik een ferme bui op het moment dat ik nog een flinke heuvel opga als afscheid aan de Alpen. Even voor Winterhur kom ik in gesprek met een wandelaar die me aanbiedt in zijn huis te overnachten. Een aanbod dat ik graag aanvaard.

Dag 56 - 12 juni 2012

Ik word wakker met het geluid van een Schotse regen die er zin in heeft en zich eens goed wil laten gaan en dat doet hij dan ook. Het zal de hele dag niet meer ophouden. Ik ben dan ook doorweekt wanneer ik in de abdij van Fischingen aankom. Deze ligt op de Zwitserse Sint Jacobs route en is voorzien voor het ontvangen van Pelgrims. Maar meer dan de regen houdt de geboorte van 2 kleinkinderen, de tweeling Sander en Rune, me bezig vandaag.

Dag 55 - 11 juni 2012

Vandaag de wolken gezien langs alle kanten. 's morgens klimmen ze uit het dal naar de bergpas waar ik vandaag over ga. Het is de laatste alpenpas van deze tocht. Het regent flink. Het is heel goed opletten met de talloze spiegelgladde houten bruggetjes in de afdaling maar het lukt me toch. De buien komen en gaan. Ik krijg er nog een stevige op mijn bord wanneer ik Wattwill nader, mijn bestemming voor vandaag.

Dag 54 - 10 juni 2012

De dag begint met een tochtje in de gietende regen langs het meer naar de boot die me overzet naar Quinten, een dorpje dat alleen met de boot of te voet bereikbaar is. Dat volg ik een pad dat hoog boven het meer gaat langs rotsen die loodrecht uit het meer opduiken. In Amden, een skioord, houd ik halt want de berghut waar ik wilde overnachten gaat pas eind juni open.

Dag 53 - 09 juni 2012

Ik moet kiezen tussen de weg in de Rhein vallei en die door de bergen die weer boven de 1000m gaat. Ik kies een andere weg, eerste stuk door de bergen, dat is maar 300m stijgen en toch een mooi panorama. De rest volg ik een wandelweg door de vallei. Die wegen zijn in Zwisterland goed aangegeven. Ik kom in Walenstadt aan de Walensee die ik morgen per boot wil oversteken.

Dag 52 - 08 juni 2012

Er moet weer geklommen worden en heel wat kilometers worden afgelegd. Maar de moeite wordt meer dan beloont en van de schouder gelukkig niet teveel last meer. Achter de Kunkels pas ligt de Tamins valei met langs beide zijden een bergmassief. In de vallei liggen de thermen Bat Pfäfers en daarna volgt nog een indrukwekkende kloof met veel watervalletjes tot in Bad Ragaz waar ik halt hou.

Dag 51 - 6 juni 2012

De val van gisteren houdt me toch uit men slaap door een zeurende pijn aan mijn schouder. Daarom besluit ik de pas van 1850m naar Safiental te laten liggen en naast de Rijn naar Bonaduz te gaan. Dit levert me een extra dag op om uit te rusten, er liggen tenslotte nog een paar mooie bergen te wachten.

Dag 50 - 5 juni 2012

De 4e en laatste etappe van de ViaSpluga gaat langs diepe smalle kloven waar de boven Rijn zich doorheen stort, een spektakel van formaat! Al van in de Romeinse tijd werd hier geschiedennis geschreven. Bijna op het einde tuimel ik over een uitstekende boomwortel maar op het eerste zicht breng ik het er goed vanaf!

Dag 49 - 4 juni 2012

Als ik vertrek voor de 1e km naar de pas staat er een sterke ijskoude wind en sneeuw-regent het, maar de mist is weg. Op 1900m blijft de sneeuw liggen en moet ik het pas wisselen voor de baan. Op 2115m ben ik op de grens met Zwitserland en het hoogste punt van de reis. In Zwitserland sneeuwt het niet meer maar er ligt wel nog een dik pak sneeuw en er is terug mist tot in de buurt van Splugen waar de zon komt piepen. Even verder in Sufers vind ik een hotelletje aan een meer. Ik ben nu 100% in de Zwitserse Alpen.

Wandelpad boven op deSplügen pas is afgesloten

Dag 48 - 3 juni 2012

Adembenemende Val Di Candinello in de mist

Eerst zon, dan begint de regen om 16u. Mijn tentje is goed nat maar ik kom er zelf droog uit. Ik kijk wel wat op tegen de uitdaging van deze etappe alleen en in de mist en de regen. Maar eens op weg gaat het weer. Het pad loopt langs een steile rots de berg op in een sprookjesachtig decor. Nat tot op het lijf kom ik op 1900m in een refuge met een warme douche, een lekkere spaghetti en een vriendelijke waard.

Val Di Candinello

Dag 46 - 1 juni 2012

San Fedelino

Vroeg uit de veren want Koen neemt de trein terug naar Bergamo. Het is een beetje zoeken om aan de noordkant van het meer te geraken maar dan is er een oud pelgrimspad over een rotswand langs het Lago Di Mezzola naar het kerkje San Fedelino. Het is wel goed klauteren om bij het kerkje te geraken. De weg naast de Mera is gelukkig wat makkelijker. Na een beetje zoeken vindt Luc onderdak in een boerderij in San Cassiano.

Dag 47 2 Juni 2012

Een fietspad lijdt naar Chiavenna dat baadt in de Zon, maar het drukke toeristen stadje geeft me toch een onwennig gevoel zodat ik verder op weg ga op de Via Splüga. Het pad stijgt flinklangs de rivier Liro. Stenen huisjes, sinds lang verlaten staan verspreid in het bos als gedenkstenen van een vervlogen tijd. Aangekomen bij Campodolcino besluilt ik mijn tentje op de camping te zetten. De drukte doet me wel twijfelen om in de vrije natuur te camperen maar met de onweders die later komen opzetten lijkt dit wel de juiste keuze geweest te zijn.

Chiavenna