Video sfeerbeeld
Fotoreeksen
Met de fiets van Sandvika, Verdall naar Borgafjäll
Kungsleden van Ammarnas naar Jäkkvik
Met de fiets van Jäkkvik naar Bodo in Noorwegen
De langzame weg Rome - Antwerpen Lente en Zomer 2012. Over de kam van de Apennijnen, de Po vlakte over de Alpen door het zwarte woud terug naar huis. In 2014 wordt er van de provincie Syracuse in Italië naar Rome gestapt en 2017 wordt de reis uit Antwerpen naar het noorden verder gezet om in 2024 bij de poolcirkel aan te komen.
Atoklimpen |
De beslissing om tussen Gränssjo en Joesjo van de Lapllandsleden af te wijken blijft steken. Maar om dit nog te doen heb ik vier dagen nodig, vier voor dit traject af te leggen en drie om van Granssjo terug in Joesjo te geraken. En zoveel dagen heb ik niet meer. Wat wel nog kan is Atokilmpen en Atostuga mee pikken. Hier overnachten staat al lang op mijn lijstje. De Atokilmpen zijn een bijzondere geologisch fenomeen waar hard vulkanisch gesteente door een zachtere grondlaag priemen. Bovendien zijn ze een sacrale plaats voor de Sami waar ze sinds vele eeuwen hun overledenen begroeven. De overledenen die volgens hun geloof als een schaduw verder leven. Tenslotte is er de Atostuga een huisje wederrechtelijk gebouwd door een Sami in een tijd dat het Sami verbood permanente gebouwen op te richten volgens een koloniale verordening.
Het is dan ook zalig het huisje met de deur open aan te treffen en er de nacht door te brengen.
Atostuga |
De beslissing om te overnachten in Noorwegen voor de klim (10%) naar Zweden blijkt een goede geweest te zijn, geen regen wel mist en wolken die het landschap een volledig ander uitzicht geven dan op de heen rit. Op de grens krijg ik nog gezelschap van een rendier dat ongestoord staat te grazen. En de arend die ik op de heenreis zag is er weer op dezelfde plaats waar ik hem eerder zag.
Junkerdal |
De benen zitten goed dus ik besluit bij het overschrijden van de poolcirkel in één keer door te rijden naar Jakkvik waar mijn auto (hopelijk) nog staat en ik nog eens in een echt bed kan slapen.
Het is nog maar 12 km tot de grens met Noorwegen, toch genoeg om getrakteerd te worden op een ruigpoot buizerd die boven mijn hoofd blijft cirkelen
Voor mij de Solvågtinden (1559m) in het Junkerdalsura die voor de gelegenheid een hoedje heeft opgezet om zich te beschermen tegen de zon.Van hiker tot biker
Nog eens een metamorfose, de rugzak gaat de auto in en de fiets vliegt eruit. Het plan is naar Bodo te fietsen en daar nog eens een vlaggetje te planten voor het einde van de strada a nord, die ondertussen als een meanderende rivier in zijn delta geworden is