04 juni 2011

Woord en weder-woord


29 April 2011: mijn beroeps leven neemt een einde, een poort gaat open, een vriendin  vertrekt vanuit Zuid Spanje naar Compostella en verder over de GR11 door de Pyreneeën.

… In een nieuwe wereld. Hetzij in het ruige binnenland ver van het vlakke land, Hetzij in een nieuw tijdperk brekend met de vertrouwde cadans. Hoe dan ook niet onaantrekkelijk wel bevreemdend, en toch heel snel dan weer vertrouwd en alles omvattend. Vervagend al wat achter ligt.

Vaert wel.

  
...dag na dag de vertrouwde cadans, uitgestrekte vlaktes, desolate uitzichten.
320 km verwijderd van Sevilla ... langzaam vordert de weg, de zon brandt, de voeten  verhitten. Achter ons vervaagd inderdaad en elke morgen zie ik de zon opstaan...
met het thuisfront in mijn hart, zet ik gestaag de koers verder naar het noorden.

met het thuisfront in het hart. Het is maar op de heuvel dat je de vallei beter ziet.
Al die spinsels … ook gewoon toekijken en genieten dat doet deugd en gaat niet vlug vervelen. Dit soort ondernemingen blijft pure magie.